Από τις διατάξεις των άρθρων 368 παρ.1 και 2, 370, 375, 380 παρ. 1 και 390, 392 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι ο διορισμός υπό του διαδίκου τεχνικού συμβούλου προϋποθέτει τον διορισμό εκ μέρους του δικαστηρίου πραγματογνώμονος και γίνεται εγγράφως ή προφορικώς με δήλωση είτε ενώπιον του δικαστηρίου ή του εντεταλμένου δικαστή, η οποία καταχωρίζεται στα πρακτικά ή την έκθεση, είτε ενώπιον της Γραμματείας του δικαστηρίου και συντάσσεται έκθεση χωρίς να απαιτείται επί πλέον και κοινοποίηση της περί διορισμού του τεχνικού συμβούλου δηλώσεως στον αντίδικο του διορίζοντος ή τον διορισθέντα πραγματογνώμονα, ο δε μετά την τήρηση της ανωτέρω προϋποθέσεως και διατυπώσεως διοριζόμενος τεχνικός σύμβουλος μπορεί, αφού ο πραγματογνώμονας υποβάλει την γνωμοδότησή του και πριν συζητηθεί η υπόθεση να υποβάλει και εγγράφως τη γνώμη του επί της γνωμοδοτήσεως. Η περιέχουσα τις παρατηρήσεις του τεχνικού συμβούλου έκθεση αποτελεί απλούν έγγραφο, το οποίο, κατά το άρθρο 529 ΚΠολΔ, μπορεί να προσκομισθεί το πρώτον ενώπιον του Εφετείου (249/1996 ΑΠ). Από τις διατάξεις των άρθρων 391 και 392 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι οι τεχνικοί σύμβουλοι, που διορίστηκαν νόμιμα από διάδικο, βοηθούν με τις τεχνικές γνώσεις τους το διάδικο που τους διόρισε, μπορούν να παρίστανται σε όλες τις διαδικαστικές πράξεις όπου παρίστανται οι πραγματογνώμονες και έχουν τις εξουσίες των άρθρων 380 παρ. 1 και 382 παρ. 2 ΚΠολΔ δηλ. να λαμβάνουν γνώση των στοιχείων της δικογραφίας που είναι χρήσιμα για τη διεξαγωγή της πραγματογνωμοσύνης, και όταν παρίστανται σε συνεδρίαση του δικαστηρίου, όπως και οι πραγματογνώμονες, κατόπιν άδειας του διευθύνοντος τη συζήτηση, να υποβάλουν ερωτήσεις στους διαδίκους, τους νομίμους αντιπροσώπους τους και τους μάρτυρες και να ζητούν να διαβαστούν έγγραφα. Από καμία διάταξη του κώδικα αλλά και από το σκοπό καθιέρωσης του τεχνικού συμβούλου δεν προκύπτει ότι ο τεχνικός σύμβουλος του διαδίκου υπάρχει για να παράσχει συμβουλές ή βοήθεια στον πραγματογνώμονα, ο οποίος διορίζεται από το δικαστήριο, προκειμένου να καλύψει αντικειμενικά την έλλειψη ειδικών γνώσεων επιστήμης ή τέχνης του δικαστηρίου, όταν αυτά είναι απαραίτητα για την αντίληψη επίδικων ζητημάτων. Γι αυτό και ο πραγματογνώμονας ενεργεί κάτω από τις οδηγίες του δικαστηρίου στα θέματα που ορίζονται στα άρθρα 379,380 και 382 ΚΠολΔ. Από τα παραπάνω όμως δε συνάγεται ότι σε περίπτωση που ο πραγματογνώμονας δεν ακολούθησε τις οδηγίες που του έδωσε το Δικαστήριο για τον τρόπο με τον οποίο θα εκτελούσε τα καθήκοντα του ή δεν έλαβε υπόψη τα στοιχεία της δικογραφίας και παρά ταύτα συνέταξε την έκθεση του δημιουργείται ακυρότητα της πραγματογνωμοσύνης, ακόμη και αν υπάρχει βλάβη του διαδίκου, αφού το δικαστήριο εκτιμά ελεύθερα την γνωμοδότηση του πραγματογνώμονος, ανεξάρτητα από την πληρότητα ή μη του περιεχομένου της και τις τυχόν πλημμέλειες που εμφανίζει (σχετ. ΑΠ Ολ 12/1990 ΕλλΔνη 1990,800, ΑΠ 715/2006 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1493/2003 ΑρχΝ 2004,1991).

Σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν, οι τεχνικοί σύμβουλοι δεν καλούνται οι ίδιοι να παραστούν στις διαδικαστικές πράξεις από το διάδικο, που έχει την επιμέλεια διενέργειας τους, αλλά ειδοποιούνται γι αυτό από το διάδικο που τους διόρισε, ο οποίος υποχρεωτικά καλείται. Επιπλέον, από τις διατάξεις των άρθρων 368,369,382,383,387 και 392 ΚΠολΔ προκύπτει ότι στις πράξεις τις οποίες ενεργεί ο πραγματογνώμονας για να επιτελέσει το έργο του, όπως επισκέψεις στο επίδικο, μετρήσεις, ιατρικές εξετάσεις, έλεγχοι βιβλίων, δεν έχουν δικαίωμα να παρίστανται και οι τεχνικοί σύμβουλοι των διαδίκων και κατά συνέπεια δεν πρέπει να καλούνται, αφού δεν πρόκειται για ενέργεια διαδικαστικών πράξεων κατά την έννοια των άρθρων 382 παρ. 1 και 392 παρ. 2 ΚΠολΔ (ΑΠ 99/1992, ΑΠ 741/1974, ΑΠ 715/2006 ΝΟΜΟΣ). Για τη νομιμότητα, τέλος, της πραγματογνωμοσύνης ως μέσου αποδείξεως δεν επιβάλλεται η κατά τη διεξαγωγή της παράσταση των διαδίκων (Βλ. όμως και τις Εφθεσ 2159/2005 Αρμ 2006,1017, ΕφΛαρ 63/2005 Δικογρ 2005,469, Εφθρ 325/1996 Αρμ 1996,1211 για την αναγκαιότητα κλήσεως και παραστάσεως αυτών), η κλήση του διορισμένου τυχόν, από διάδικο, τεχνικού συμβούλου στη διεξαγωγή της πραγματογνωμοσύνης, καθώς και η διατύπωση στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης της γνώμης του τεχνικού συμβούλου. Ο τελευταίος λαμβάνοντας γνώση αυτής της εκθέσεως και γνωμοδοτήσεως έχει τη νομική δυνατότητα να υποβάλει στο δικαστήριο τη γνώμη του εγγράφως ή και να την αναπτύξει ενώπιον του δικαστηρίου, προφορικώς (ΚΠολΔ 392 παρ. 3, ΑΠ 99/1992 ΕΕΝ 1993,217, ΑΠ 439/1976 ΝοΒ 24,956, ΕφΔωδ 135/2005 ΝΟΜΟΣ, Εφθεσ 1592/2003 Αρμ 2003,1265, Εφθρ 325/1996 Αρμ 1996,1211, ΕφΚερκ 10/1983 ΕλλΔνη 24,543, 3198/2008 ΜΠΡ ΑΘ).
Πηγή: Link